Down Under
Door: Wilma,Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
14 Juni 2015 | Australië, Adelaide
Dinsdag 9--6 Vertrek uit Zevenaar
Om 10 uur kwam Peter voorgereden. Alle bagage ging in de Volvo. Zonder een file kwamen we op Schiphol aan. Samen hebben we een kop koffie gedronken en afscheid genomen. Eerst werd de handbagage gewogen en die van mij was te zwaar. We hebben mijn toilettas eruit gehaald en in een grote gedaan. Toen die van Peter.Bij de controle bleek ,dat hij de shampoo, scheergel en de douchegel in de toilettas had gelaten en die werd eruit gehaald , dat mocht er niet in zitten en hij kreeg het niet meer terug. De grote koffers waren niet te zwaar. Na de paspoort controle moesten we nog ruim 2 uur wachten voor we het vliegtuig in konden. Het vliegtuig was te laat en vertrok ook 20 minuten te laat. We gingen met een airbus 380, een joekel van een vliegtuig.De verzorging aan boord was uitstekend. We kregen genoeg te eten en te drinken. We zaten voorin het vliegtuig, direct na de business- class . Op het vliegveld in Dubai was het midden in de nacht erg druk. Het vliegtuig moest een paar extra rondjes vliegen voor hij mocht landen. We waren een half uur te laat geland en we hadden nog anderhalf uur de tijd om over te stappen. Er zijn daar genoeg mensen die helpen om je de weg te wijzen waar je naar toe moet. We moesten met een ondergrondse trein naar onze gate. Het was overal behoorlijk druk met mensen maar we hadden toch tijd genoeg. Het was in Dubai 33 graden. Dit keer hadden we een Boeing 777, een stuk kleiner. Ook hier aan boord was de verzorging goed. Op voor ons vreemde tijden kregen we een lunch en diner. Rond half negen kwamen we in Adelaide aan. We moesten er lang op mijn koffer wachten, we waren een van de laatsten. In het vliegtuig hadden we al een kaart ingevuld met onze gegevens. Ook was er een formulier over ebola. Een gedeelte moeten we 21 dagen bij ons houden. Eindelijk konden we naar George en Herma. Na een korte rit kwamen we in O"Halloran Hill. We hebben gezellig gekletst onder het genot van een kop thee. Daarna naar bed.
Donderdag 11-06 mooi zonnig weer en 20 graden.
Na een frisse nacht bijna rond het vriespunt waren we al vroeg weer wakker. Ik kon met Herma mee naar een kerkje waar je kon hand arbeiden. Tekenen, borduren of kaarten maken. Herma en ik gingen kaarten maken. Peter bleef bij George. Hij heeft altijd van alles te doen. Hij is bezig met houtbewerken en er moest een machine opgehaald worden. Om half twaalf was het afgelopen. We gingen naar een supermarkt boodschappen doen. Na de lunch samen heerlijk bij gekletst. Na het avondeten vielen bij mij zowat de ogen dicht maar het is beter om wakker te blijven zodat je niet midden in de nacht klaar wakker bent. Die nacht sliepen we als rozen en werden pas om half tien wakker.
Vrijdag 12-06 Het was zonnig en 19 graden. Later op de dag kwamen wolkenvelden.
Toen we gedoucht en ontbeten hadden, hoorden we dat Theo de broer van George was geweest om ons te begroeten. George en Peter moesten nog wat doen voor de camper. Plankjes maken in een kastje.Ook de aansluiting voor de waterslang hebben ze gemaakt.Tevens hebben ze de sleutels gecontroleerd en gekeken of alle elektrische aansluitingen werkten.Daarna hebben ze de camper ook nog gewassen. Herma en ik gingen naar Ted en Helen. Ted is een broer van Herma. We moesten daar wat afgeven. We gingen niet naar binnen want Helen was niet in orde,ze was continu aan het overgeven. Verder was het een rustige dag.
Zaterdag 13-6 Het was bewolkt met af en toe wat zon 19 graden.
Eerst heb ik al onze kleren uit de koffers gehaald en op bed gelegd om ze vervolgens een plek in de camper te geven. Na de lunch zijn de mannen naar de Australische ANWB gegaan om na te vragen of Peter met zijn lidmaatschap in de camper van iemand anders mocht reizen en dan wel verzekerd was en geholpen wordt. Onder tussen had Herma alle was gedaan zodat we zoveel mogelijk alles schoon mee kunnen nemen. Ook hebben we uitgezocht wat we mee kunnen nemen aan borden bestek enz.
"s Avonds zijn we uit eten gegaan, dat was ons cadeautje voor hun. Dit was nog omdat ze 50 jaar getrouwd waren. In dat restaurant kwamen we June, een mevrouw tegen die bij ons aan tafel woensdag kaarten zat te maken. We hebben in dat restaurant heerlijk gegeten. Thuis hebben we nog naar een film gekeken, Red dog geheten.Dat is een typisch Australische film over een hond ,die op zoek gaat naar zijn overleden baasje en dan van alles beleeft. Die hond heeft echt bestaan en er is een standbeeld van.
Zondag 14-06 Bewolkt en 19 graden. Er is regen op komst.
Herma had met Theo en zijn vrouw Beth afgesproken om koffie te komen drinken.Toen we daar aankwamen bleek het dat ze gebak gehaald hadden voor bij de koffie. Teo en Beth gaan samen met George en Herma naar Vietnam en Cambodja. Zo hadden we het over visa, paspoorten en wat dat spul allemaal wel niet kostte.Soms maakte dat heel veel verschil tussen wat wij betalen en wat ze in Australie moeten betalen. Op de terugweg heeft Peter in een winkelcentrum een simkaart voor in de dongel gekocht om onderweg te kunnen internetten en al onze verslagen te kunnen versturen. Na de lunch hebben we samen met George de route doorgenomen en hij heeft aan gegeven waar we het beste kunnen overnachten en wat we beslist moeten gaan zien. Nu zit ik dit hele verhaal eerst op papier te zetten om het vervolgens in de laptop te typen. Morgen willen we vertrekken nadat we eerst de nodige etenswaren in geslagen hebben.
WE HEBBEN ER ZIN IN.
Om 10 uur kwam Peter voorgereden. Alle bagage ging in de Volvo. Zonder een file kwamen we op Schiphol aan. Samen hebben we een kop koffie gedronken en afscheid genomen. Eerst werd de handbagage gewogen en die van mij was te zwaar. We hebben mijn toilettas eruit gehaald en in een grote gedaan. Toen die van Peter.Bij de controle bleek ,dat hij de shampoo, scheergel en de douchegel in de toilettas had gelaten en die werd eruit gehaald , dat mocht er niet in zitten en hij kreeg het niet meer terug. De grote koffers waren niet te zwaar. Na de paspoort controle moesten we nog ruim 2 uur wachten voor we het vliegtuig in konden. Het vliegtuig was te laat en vertrok ook 20 minuten te laat. We gingen met een airbus 380, een joekel van een vliegtuig.De verzorging aan boord was uitstekend. We kregen genoeg te eten en te drinken. We zaten voorin het vliegtuig, direct na de business- class . Op het vliegveld in Dubai was het midden in de nacht erg druk. Het vliegtuig moest een paar extra rondjes vliegen voor hij mocht landen. We waren een half uur te laat geland en we hadden nog anderhalf uur de tijd om over te stappen. Er zijn daar genoeg mensen die helpen om je de weg te wijzen waar je naar toe moet. We moesten met een ondergrondse trein naar onze gate. Het was overal behoorlijk druk met mensen maar we hadden toch tijd genoeg. Het was in Dubai 33 graden. Dit keer hadden we een Boeing 777, een stuk kleiner. Ook hier aan boord was de verzorging goed. Op voor ons vreemde tijden kregen we een lunch en diner. Rond half negen kwamen we in Adelaide aan. We moesten er lang op mijn koffer wachten, we waren een van de laatsten. In het vliegtuig hadden we al een kaart ingevuld met onze gegevens. Ook was er een formulier over ebola. Een gedeelte moeten we 21 dagen bij ons houden. Eindelijk konden we naar George en Herma. Na een korte rit kwamen we in O"Halloran Hill. We hebben gezellig gekletst onder het genot van een kop thee. Daarna naar bed.
Donderdag 11-06 mooi zonnig weer en 20 graden.
Na een frisse nacht bijna rond het vriespunt waren we al vroeg weer wakker. Ik kon met Herma mee naar een kerkje waar je kon hand arbeiden. Tekenen, borduren of kaarten maken. Herma en ik gingen kaarten maken. Peter bleef bij George. Hij heeft altijd van alles te doen. Hij is bezig met houtbewerken en er moest een machine opgehaald worden. Om half twaalf was het afgelopen. We gingen naar een supermarkt boodschappen doen. Na de lunch samen heerlijk bij gekletst. Na het avondeten vielen bij mij zowat de ogen dicht maar het is beter om wakker te blijven zodat je niet midden in de nacht klaar wakker bent. Die nacht sliepen we als rozen en werden pas om half tien wakker.
Vrijdag 12-06 Het was zonnig en 19 graden. Later op de dag kwamen wolkenvelden.
Toen we gedoucht en ontbeten hadden, hoorden we dat Theo de broer van George was geweest om ons te begroeten. George en Peter moesten nog wat doen voor de camper. Plankjes maken in een kastje.Ook de aansluiting voor de waterslang hebben ze gemaakt.Tevens hebben ze de sleutels gecontroleerd en gekeken of alle elektrische aansluitingen werkten.Daarna hebben ze de camper ook nog gewassen. Herma en ik gingen naar Ted en Helen. Ted is een broer van Herma. We moesten daar wat afgeven. We gingen niet naar binnen want Helen was niet in orde,ze was continu aan het overgeven. Verder was het een rustige dag.
Zaterdag 13-6 Het was bewolkt met af en toe wat zon 19 graden.
Eerst heb ik al onze kleren uit de koffers gehaald en op bed gelegd om ze vervolgens een plek in de camper te geven. Na de lunch zijn de mannen naar de Australische ANWB gegaan om na te vragen of Peter met zijn lidmaatschap in de camper van iemand anders mocht reizen en dan wel verzekerd was en geholpen wordt. Onder tussen had Herma alle was gedaan zodat we zoveel mogelijk alles schoon mee kunnen nemen. Ook hebben we uitgezocht wat we mee kunnen nemen aan borden bestek enz.
"s Avonds zijn we uit eten gegaan, dat was ons cadeautje voor hun. Dit was nog omdat ze 50 jaar getrouwd waren. In dat restaurant kwamen we June, een mevrouw tegen die bij ons aan tafel woensdag kaarten zat te maken. We hebben in dat restaurant heerlijk gegeten. Thuis hebben we nog naar een film gekeken, Red dog geheten.Dat is een typisch Australische film over een hond ,die op zoek gaat naar zijn overleden baasje en dan van alles beleeft. Die hond heeft echt bestaan en er is een standbeeld van.
Zondag 14-06 Bewolkt en 19 graden. Er is regen op komst.
Herma had met Theo en zijn vrouw Beth afgesproken om koffie te komen drinken.Toen we daar aankwamen bleek het dat ze gebak gehaald hadden voor bij de koffie. Teo en Beth gaan samen met George en Herma naar Vietnam en Cambodja. Zo hadden we het over visa, paspoorten en wat dat spul allemaal wel niet kostte.Soms maakte dat heel veel verschil tussen wat wij betalen en wat ze in Australie moeten betalen. Op de terugweg heeft Peter in een winkelcentrum een simkaart voor in de dongel gekocht om onderweg te kunnen internetten en al onze verslagen te kunnen versturen. Na de lunch hebben we samen met George de route doorgenomen en hij heeft aan gegeven waar we het beste kunnen overnachten en wat we beslist moeten gaan zien. Nu zit ik dit hele verhaal eerst op papier te zetten om het vervolgens in de laptop te typen. Morgen willen we vertrekken nadat we eerst de nodige etenswaren in geslagen hebben.
WE HEBBEN ER ZIN IN.
-
14 Juni 2015 - 12:54
Antonie:
Heey globbentrotters..
Ondanks alle wachten en rondjes vliegen zijn jullie mooi in down under!! en gaat het avontuur NU beginnen.
Lekker bij gekletst...en crea bea gewees...gesleuteld en geknutseld met electra...knap hoor!!
Alles ingepakt en opgehaald.....gedacht aan benzine(grapje),kan het echt gaan beginnen.
Heel veel mooie momenten.
In gedachten reis ik mee.
liefs Antonie -
14 Juni 2015 - 13:08
Jaap En Ria:
Hallo lieve mensen.
Fijn dat de vlucht goed is verlopen,ondanks wat vertraging.
En nu genieten van al dat moois!!!
Hier is alles oké,19 graden waterig zonnetje.
Vele lieve groetjes van ons.J&R -
14 Juni 2015 - 15:40
M.Boele:
Ik ben erg blij, dat jullie goed zijn aangekomen.
Ik wens jullie heel veel plezier.
Het weer hier wil niet erg
Een dag bloedheet en dan weer een tijdje veel te koud
Maar dat is echt Nederlands nietwaar?
groetjes,
Oom Marus -
14 Juni 2015 - 16:12
Anny En Willem:
Fijn dat jullie een goede reis hebben gehad,leuk om jullie behalen te lezen en verder wensen we jullie een fijne vakantie,groetjes uit Zevenaar. -
14 Juni 2015 - 19:13
Marry Brentjes:
Zo, dat is alweer een heel verhaal!
Dus morgen gaat het camperavontuur beginnen; een fijne reis en pas goed op jullie zelf! -
15 Juni 2015 - 18:42
Hennie En Theo:
Hoi verre reizigers,
Wij zijn al een poosje onderweg in Duitsland prachtig weer en erg warm, tot 27 graden. Het eerste verhaal volgend vragen we ons even af wie zich nu niet kan scheren maar dat zien we wel als jullie terug komen.We zakken nu af naar het midden / zuiden om het mooie weer te volgen. We wensen jullie een supergeweldige reis en vooral, geniet ervan. Hou alles heel en kom gezond weer terug.
Vergeet voor de snelle hap MC Dödel niet.
HenT
-
19 Juni 2015 - 12:04
Marlies, Nienke En Remko:
Leuk om jullie verhalen weer te lezen. We wensen jullie een geweldige vakantie toe. Geniet ervan!
Groetjes,
MaNiRe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
