Down Under

Vrijdag 7-8 Bij het wakker worden schijnt de zon en later komt er bewolking. De temperatuur is 17 gr. en we gaan van Esperance naar Norseman.

We vertrooken bijtijds vanuit Esperance naar norseman. In het begin scheen het zonnetje , maar later betrok het meer en meer.Het is niet zo'n lange rit , slechts 203 km.over een heuvelachtige maar tamelijk rechte weg. We waren dus al vroeg in Norseman en bij de caming aangekomen, bleek het kantoor dicht te zitten. nadat we aangebeld hadden ,kwam er een vrouw naar de deur en deed open .Ze gaf aan dat we te ver doorgereden waren en dat we dus 2 stopborden genegeerd hadden. Daarom had ze ons niet gezien zei ze lachend. Ze maakte er een grapje van . wij gaven aan voor 1 nacht een powered- site te willen hebben en zij zei toen : nee , je moet echt 2 nachten blijven. Wij hielden voet bij stuk en zij probeerde ons nog een keer over te halen op een grappige manier. Ze vroeg wat wij van Norseman hadden gezien en dat was natuurlijk nog helemaal niets ,want we waren net gearriveerd.Daarom meosten we volgens haar 2 nachten blijven.Nou dat deden we mooi niet. even later kregen we van haar een soort puzzelrit aangereikt om Norseman en de omgeving te leren kennen.. Nadat we onze plek bekeken hadden, gingen we op pad voor de puzzelrit. we dachten eerst dat we het wel lopend af konden , maar dat bleek niet het geval ,dus zijn we met de Van op pad gegaan. Als eerste opdracht moesten we het aantal dromedarissen op een rotonde tellen. Dat waren er 8.Daarna achterhalen ,wanneer het postkantoor was geopend. Dat was in 1897.Er was een beeld van een paard. Wat was zijn volledige naam. Dat bleek Hardie Norseman te zijn. De plaats is dus vernoemd naar het paard.Er is een mijn en wat wordt daar gedolven. nou dat is goud.zo kregen we nog een stel vragen en de laatste vraag was hoe de dichtstbijzijnde zoutmeer heette.Wel dat was Lake Cowan.O ja en welke vogels we zagen en hoorden . We zagen en hoorden er geen een, maar we de Piwi en de Macpie genoteerd en dat was goed. De gehele rit duurde zo'n 1 1/2 uur en bij terugkomst kreeg ik voor de moeite een roze smilie en peter een gouden. Bij de IGA hadden we ondertussen ook nog wat boodschappen gehaald.Om 5.30 uur zou er een happy hour georganiseerd worden door de campingeigenaars.Er waren best veel mensen aanwezig . Janet , de eigenaresse had cupcakes gebakken en er stonden schalen met zoutjes. Als je geen thee of koffie wilde , werd je geacht je eigen drankje mee te nemen.Ook nu had Janet ter vermaak van de aanwezigen een lijst met vragen en die moest je zien te beantwoorden. Dat valt om de donder niet mee als er woorden tussen staan ,die je helemaal niet kent.Maar ja ,als je maar schik hebt en je leert er ook weer wat van.We hadden er trouwens toch nog 7 goed.Daarna had ze nog een lijst met vragen ,die gingen over kleuren.
Daar hebben we er maar een paar van ingevuld. wij weten b.v. niet welke straten er in het Engelse monopoly rood gekleurd zijn. Wel wisten we als enigen de kleuren van de Duitse vlag.Rond 1/2 7 ging een ieder weer zijns weegs. En gelukkig had ik alles voor de hutspot al klaar staan.Nu alleen nog wachten tot het kooktoestel vrij kwam. Zo werd het eten een latertje, maar ondertussen hebben we gezellig staan praten met een stel uit Zuid-Afrika. Ze spreken een soort Nederlands , maar soms ook moeilijk te vlogen. Zij zijn al 80 dagen onderweg op de fiets . Ze zijn gestart in Perth en zijn nu onderweg naar Adelaide en willen door gaan tot in Sidney. Ze hebben ca. 1 1/2 jaar de tijd om hier rond te fietsen. Zij is in haar land een gids voor safari's. na het eten en de afwas zijn we terug gegaan naar de camper. af en toe begon het te spetteren, maar verder bleef het droog